بخشی از متن فایل (word) تاثیر ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG) بر مدت زمان بستری و میزان مرگ و میر ناشی از عفونت خونی در نوزادان نارس :
نام کنفرانس, همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود) (journal of kermanshah university of medical sciences)
تعداد صفحات :6
زمینه: عفونت های دوره نوزادی از علل مهم مرگ و میر در نوزادان نارس می باشد. انتقال ایمونوگلوبولین ها از مادر به جنین بعد از هفته 34-32 بارداری اتفاق می افتد. بنابراین نوزادان نارس, دچار ضعف ایمنی نسبی می باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تجویز ایمونوگلوبولین وریدی در کاهش میزان مرگ و میر نوزادان نارس در اثر عفونت خون بود.روش ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود و از بهمن ماه سال 1386 لغایت تیر ماه 1388 در بخش نوزادان بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه انجام گرفت. 40 نوزاد نارس با سن داخل رحمی کمتر از 34 هفته که با شک به سپسیس احتمالی (علایم بالینی سپسیس + علایم آزمایشگاهی) در بخش نوزادان بستری شده بودند به دو گروه 20 نفره تقسیم شدند. گروه اول علاوه بر درمان های معمول بخش در طی 24 ساعت از زمان بستری, 500mg/kg ایمونوگلوبولین وریدی نیز دریافت می کردند. در گروه مورد, قبل و 6 ساعت پس از تزریق ایمونوگلوبولین وریدی, سطح IgG سرم اندازه گیری می شد سپس نتایج به دست آمده با نرم افزار SPSS و آزمون های دقیق فیشر, کای دو و لون تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میزان مرگ و میر در گروه شاهد بیشتر از گروه مورد بود ولی از نظر آماری تفاوت معناداری بین آنها وجود نداشت. سایر متغیرهای مورد بررسی از جمله نیاز به ونتیلاسیون, تعویض خون, مدت زمان بستری و کشت خون مثبت از نظر آماری تفاوت معناداری نداشتند. تنها نکته قابل اشاره, افزایش قابل توجه سطح IgG سرم در گروه مورد بود که از نظر آماری تفاوت معناداری بین سطح سرمی آن قبل و بعد از تزریق ایمونوگلوبولین وجود داشت (P=0.001).نتیجه گیری: استفاده از ایمونوگلوبولین وریدی در درمان سپسیس در نوزادان پره ترم, تاثیری بر طول مدت بستری در بیمارستان و میزان مرگ و میر آنها ندارد اما سطح ایمونوگلوبولین سرم را بالا می برد.
کلید واژه: ایمونوگلوبولین وریدی, مرگ و میر نوزادان, نوزاد نارس, عفونت خون